Мен истиқлолдан сўнг - 1994 йилда туғилган бўлсам-да, адабиётга шайдолигимдан Робиддин Исҳоқов номини болалигимдаёқ эшитганман, шеърлари орқали таниганман. Кейин эса қизиқишим туфайли шоирнинг тўпламларини, у инсон ҳақидаги хотираларни ўқиб, янада яхшироқ билиб олганман. Ана шу ўқиганларимдан уққанларимни бугун сиз билан баҳам кўриш мавриди келди. Негаки, серқирра салоҳият соҳиби бўлмиш устоз ижодкор яшаб юрганларида тўқсон ёшга тўлардилар. Афсуски, истиқлолга икки йилгина қолганида,  хасталик туфайли ёруғ оламдан кўз юмганлар. Аммо, улуғлик мартабасига эришганлару, замона зайли билан кўп орзулари армонларга айланган. Қачонки, мамлакатимиз ҳурриятга эришгач, отанинг эзгу ниятлари чиндан-да тўла ушалди, тўғрироғи, шогирдлари, ҳамкасблари, айниқса, комил фарзандлари саъй-ҳаракатлари Робиддин Исҳоқовни халққа бор бўй-басти билан кўрсата олди.

Вилоятимизда Бобораҳим Машраб таваллудининг 377 йиллигига бағишланган маънавий-маърифий тадбирлар ҳамда «Китобхонлик байрами» доирасида қатор анжуманлар бўлиб ўтди.

Бобораҳим Машрабнинг ноланаво назмига назар

Шеър - қалб фарзанди. Таваллуд томири туйғуларга туташ. Соҳиби сўзнинг ҳиссиётлар идрокидан сатр ришталарида маъно-маржонларини тизиши асносида дунёга келади. Кўзга кўринарлидан кўзга кўринмаслар кўнгилга кўринади илоҳий илҳом ташрифидан тожмаҳалга айланар ўша соҳир лаҳзаларда. Ноёб ҳолат ҳам жисман, ҳам руҳан пок одамларда зоҳирланади. Ўзлигини топиб, ўзгаларда ўзланадилар бундай комил зотлар. Улар моддий олам аро маънавий оламларини яратишади. Наинки яратишади, аҳли башарга ўша оламлари "мева"сидан улашишади. Бунинг тотидан оғизларию тиллари эмас, диллари озиқланади, яйрайди, баҳра олади. Дардлилар дардкаши борлигини англашади, умидсизлар умидланишади. Меҳр исташиб меҳрибонларини излашади. Ахир уларни худди шу ҳолатга қайтаришга қодир шоирнинг ўзи ҳам асли азал шу кўйга тушган. Дардибирларни жондош сезган, эл улусга қайишган, халқона ҳаётни дунёнинг ҳою- ҳавасларидан афзал билган, ҳақнинг дийдоридек бахти аъло муждага мушаррафланишни ягона мақсад-муддаосига айлантира олган девонаи Машраб ноланаво назми билан ўзбек мумтоз адабиётимизда оташнафаслик касб этган. Фикримизнинг тасдиғига шоирнинг ижод уммонидан олинган томчилар-ғазал, мухаммас ва мураббаъларидаги айрим байтлар, ҳаттоки сатрлар таҳлилигина кифоя қилса ажаб эмас.

Ўшанда ҳозирги юксак талабларга жавоб берадиган чуқур билим ва малака эгаси бўла олади, - дейди НамДУ инглиз тили ўқитувчиси Дилноза СУЛТОНОВА.

Тиббиёт чегара билмайдиган тармоқлардан бири. Унинг кўҳна тарихи, яқин ўтмишдаги тараққиёти ва ҳозирги юксак ютуқлари қат-қат китоблар бағрига жо. Тиб илмига оид илмий тадқиқотлар жаҳоннинг турли тилларида битилган. Улардан бохабар бўлиш учун фақат рус тилини билишгина кифоя қилмайди. Бу айни замонда шифокорларнинг ҳам тил ўрганишга астойил ҳаракат қилиши зарурат эканлигини англатади. Бизнинг бу галги мулоқотимиз мавзуи миллатлараро ҳамкорлик, ўзаро тажриба алмашиш жаҳон тиббиётининг энг янги ютуқларидан баҳраманд бўлиш ҳамда бошқа халқларга ҳам нафи тегиши мумкин бўлган тажрибаларни уларга етказиш масаласига бағишланади.

(Давоми. Бошланиши ўтган сонларда).

"Самарқанд сайқали руйи замин аст" деган гап ер юзининг энг гўзал шаҳарларидан эканлигининг таъкиди ва тасдиғидир. Истиқлол йилларидаги улкан бунёдкорлик ишлари бу фикр­ни тўғри эканлигини исботлаб тургандек гўё. Энг муҳими, қурилиш-таъмирлаш жараёнида Самарқанд шаҳрининг меъморий қиёфаси ва тарихий жозибасини сақлашга катта эътибор берилибди. Сабаби, камина ҳам икки йил муқаддам шаҳарда саёҳату зиёратда бўлиб бугун кўрганларимдаги беқиёс ўзгаришлардан қувондим. Шаҳарнинг кириш йўлида жойлашган муҳаддислар султони Имом-ал-Бухорий мажмуасидаги янгиланиш, ўзгаришларни ўзиёқ ҳайрат ва ҳаяжонимизни оширди.