Оқ халатли патронаж ҳамшира катта темир дарвоза ёнидаги қўнғироқ тугмачасини босди. Зум ўтмай дарвозанинг кичик эшиги очилиб, олтмиш ёшлар чамасидаги Шарофат ая кўринди. Ҳамширани танибоқ, қуюқ салом-аликдан сўнг, хурсанд ҳолда уйга бошладилар.

(Давоми. Бошланиши аввалги сонда)

 

ТЕЛЕВИДЕНИЕ ВА ТАФАККУР...

Кўпинча ишдан уйга қайтгач, "мияни чалғитиш" учун телевизор пультини босамиз. Айрим оилаларда эса бу "қути" кечаю кундуз ишлайди. Гўёки уй учун фондек. Бироқ ана шу "зангори экран" фойда келтиришини ўйлаймизу, зарари борлигини унча ҳам тан олгимиз келмайди. Худди телевизорсиз ҳаёт тўхтаб қоладигандек. Йўқ, йўқ тўхтаб қолмайдию, ҳозирги замонда уйдаги - кўз ўнгимиздаги ойнаи жаҳонсиз кўп нарсалардан бехабар, бабаҳра яшаш мумкин эмас. Агар шуни ҳисобга олинса, телевизор томошасида ҳам меъёр, тартиб бўлишига эришиш ҳар бир ота-онанинг оиласига ғамхўрлиги белгисидир.Эришилмаса-чи? Бундай ҳол бора-бора фарзандларни "издан" чиқаради, яъни тарбиясида салбий ўзгаришлар юзаланади. Энг ёмони, соғлиғига путур етади.

Миллатни ўз тилисиз, тилни эса миллатсиз тасаввур этишнинг ҳеч иложи йўқ. Эгизлиги боис, қачон бўлмасин қисмати ҳам, мавқе-ю, тараққиёти ҳам бириники бирига дахлдор. Улар айро яшолмайди. Минг турфа ҳодисаларга бой ўтмишимизга ва кечамиз-у бугунимизга назар ташласак, шу ҳаётий ҳақиқатни янада теранроқ ҳис этамиз.

Ҳеч нимадан ҳайратланмаслик ва ҳеч нимани мулоҳаза қилмаслик инсонларнинг чинакам фожиасидир.

(Ҳаёт ҳақиқатларидан).

Шеърият мулкининг султони Навоий бобомизнинг "Қаро кўзим..." деб бошланувчи машҳур ғазалини негадир қайта-қайта ўқигим, ҳиргойилагим келаверади. Сабаби, унда одам зотининг инсонга бўлган чексиз меҳру-муҳаббати, вафо-садоқати чуқур ички кечинмалар орқали тасвирланган. Унда ошиқнинг ёрига кўз қорачиғидан жой беришга, босган бир қадами учун жонини нисор этишга тайёрлиги, гўзал ва бетакрор ташбеҳлари орқали акс этган.

(Фахрия)

Суқланиб тураман,

Қошимда гулзор,

Кўзимда сузади қувонч кемаси.

Бир гул камаймади,

Лек олганим бор:

Кўнглимга тўлган завқ - гуллар меваси.

Шоир ҳақ. Гўзаллик ва нафосат жамулжам бўлган гуллар табиий мўъжиза неъмат. Уларга боққан сайин боққинг келаверади. Ҳар бирида мукаммал чирой мужассам, ҳар бирида ўзига хослик намоён шакли-шамойилида ҳам, ранго-ранглигию ифорида ҳам. Нигоҳтортарлиги шундан, мафтункорлиги шундан, муааттарлиги шундан. Ҳеч ким ҳеч қачон гуллар ёнидан беписанду бепарво ўтолмайди, ҳеч ким таваллуд айёмини уларсиз тасаввурам этолмайди. Ҳатто ўтганларнинг мангу қўнимгоҳларига гулдасталару гулчамбарларсиз боролмаймиз. Қадрлашга қанчалик асқотса, хотирлашга зарурати ундан кам эмас.