Бундан ўн йиллар муқаддам ҳамкасбим Мамасоли Абдураҳмонов икковмиз Мингбулоқ тумани марказий поликлиникасига бордик. Кардиолог хонасида ўрта бўйли, ўттиз беш ёшлардаги врач очиқ чеҳра билан қарши олди. У Мамасолини кўрикдан ўтказиб, ижобий ўзгаришлар кўнгилдагидек эканлигини айтди.

Қайтишда ҳамроҳим йўл-йўлакай у ҳақда сўзлай кетди:

– Бу врач – Жўрабой Арипов. Олий тоифали. Юрак соҳаси бўйича зўр мутахассис. Ундан юзлаб беморлар шифо топган. Туман газетасида унга билдирилган миннатдорчилик мактублари тез-тез чиқиб туради...

...Жўрабой Арипов 1966 йилда Мингбулоқ туманининг Гулбоғ қишлоғида таваллуд топган. 1994 йили Андижон давлат тиббиёт институтининг даволаш факультетида тахсилни тугаллаб, Давлатобод туманида шифокорлик фаолиятини бошлади. Аммо тумандошлари унга кўп марта мурожаат қилишди: "Биз ҳам олислардан нажот изламай, шу ерда шифо топишни истаймиз. Сиздек врачимиз эса узоқларда ишлайди. Мингбулоққа келинг. Сизга ноқулайлик туғдирмаса, тиббиёт раҳбарларига илтимос қилиб борайлик".

Ҳамқишлоқларига кор келолмаётганидан ҳижолат тортиб юрган Жўрабой улар илтимосини раҳбарларга етказди. Фуқаролар таклифи мутасаддилар белгилаган тиббий хизматни аҳолига яқинлаштириш дастурига монанд эди. Чуқур билим, ноёб зеҳну заковат эгаси бўлган Жўрабой даволаш-профилактика ишлари даражасини кўтаришга муносиб ҳисса қўшиши учун "Гигант" ҳудудидаги шифохона врачлигига йўлланди. Сўнг участка шифокори, марказий шифохонанинг кардиология бўлими врачи сифатида сидқидил хизмат қилди. Айни пайтда марказий поликлиникада кардиолог.

Фидойи инсон, изланувчан доктор даволаш ишларини вилоят марказидан олисда ҳам замон талабларига жавоб берадиган даражага етказишга муносиб улуш қўшиш пайидан бўлди. Даволаш ва диагностиканинг янги-янги усулларини татбиқ этиш мақсадида пойтахт ва Андижон давлат тиббиёт институтида бир неча бор малака оширди. Ўрганганларини ўзи жорий қилибгина қолмай, ҳам­касб­ларини ҳам илғор тажрибалардан баҳраманд этиб келмоқда.

Шифохонадан чиқиб, маданият маркази олдида таълим фахрийси, гулбоғлик дўстим Турсунпўлатни учратдим. Жўрабойдан оғиз очишимни биламан завқ ва ҳаяжон билан сўзлай кетди.

– Жўравой ўткир мутахассис, ҳалол, виждонли инсон. Беморларга раҳмли, камтар, самимий йигит. Эрта баҳор кунларидан бирида бошим зирқираб оғришидан уйғондим. Юрагим патирайди. Маҳаллий шифокор кўриб, туман марказий шифохонасининг кардиология бўлимига йўлланма ёзиб берди.

– Юрагингизда касаллик аломатлари сезилмаяпти, – деди Жўрабой текширгач. – Лекин қон босимингиз бироз кўтарилган. Сабабини такрор текшириб, муолажа белгилаймиз, муолажа бир оз вақт ва сиздан тавсияларни сидқидил бажаришни талаб қилади. Шундагина қон босими қайта безовта қилмайди.

Айтганларига риоя қилдим. Олти ой деганда соғайдим. Жўрабойдан хурсандлигим, ўшанда аҳволим жуда оғир эди, лекин менга бир оғиз ҳам қўрқув ҳиссини уйғотувчи гап айт­мади, аксинча, умидбахш сўзлар билан руҳимни кўтарди".

Турсунпўлатнинг юзларига боқаман. Ўша аввалги қон тепчиб турган қип-қизил юзлар. Ўша чақнаб турган синчков кўзлар. Ўша жарангдор, ўзигагина хос оҳангдор сўзлар. Касалликдан асар ҳам кўринмайди.

Жўрабой Арипов ҳақида Турсунпўлат каби ҳурмат ва эҳтиром билан гапирганлар кўп бўлди. Кимдир ўзи, кимдир яқинини даволашдаги зукколигини тилларидан бол томиб айтдилар. Барчалари мамлакатимиз тиббиётидаги юксалишлар, қаҳрамонимиз каби етук шифокорлар авлоди камол топганидан чексиз миннатдорликларини изҳор этдилар.

Ҳамид ФОЗИЛОВ,

фахрий журналист.